Z Aten – po odebraniu Państwa z hotelu – przeniesiemy się na Peloponez, półwysep i krainę historyczną w Grecji. Połączony jest z lądem Przesmykiem Korynckim, a przecięty Kanałem Korynckim. Próby – bezowocne zresztą – przekopania kanału sięgają VI w p.n.e. jednak ówczesna technologia, a raczej jej brak spowodowały, że dopiero w latach 90 XIX w. możliwe było spełnienie marzeń starożytnych. Stąd dzieli nas już tylko krok do Starożytnego Koryntu.

W książce „Śladami św. Pawła” podano: „Zepsucie Wschodu i Zachodu spotykało się tu i mieszało niczym w tyglu. W rezultacie Korynt zaczął się staczać pod względem moralnym, bezwstydnie pławiąc się w zbytku. Był najbardziej wyuzdanym miastem starożytnej Grecji. Doszło do tego, że sama jego nazwa zaczęła się kojarzyć z rozwiązłym życiem”  .

Ten cytat w pełni oddaje Państwu atmosferę Starożytnego Koryntu, ale kosmopolityzm Koryntu miał też swoje dobre strony. Ciągle pojawiały się tu nowe idee. Koryntianie mieli szersze horyzonty myślowe niż obywatele innych miast odwiedzanych przez św. Pawła.

Do dzisiaj zachowały się tu m.in. kamienne filary Świątyni Apollona, Świątynia Oktawii, Fontanna Pejrene. Powyżej ruin wznosi się niedostępny teren fortyfikacji gdzie stała słynna świątynia Afrodyty (starożytne miejsce sakralnej prostytucji)

Godzina drogi dzieli nas od Myken – królestwa Atrydów, rodu obciążonego klątwą jaką rzucili bogowie, po popełnieniu przez protoplastę rodu Atreusza, licznych okrutnych zbrodni, w walce o tron mykeński. To tutaj królował najsławniejszy wódz tamtych czasów- Agamemnon. To on namówił plemiona greckie do wspólnej wyprawy na podbój Troi. Czas wojny trojańskiej to świat bohaterów takich jak Achilles, Hektor, Ajaks, Odyseusz, cudownie opisanych w Iliadzie przez Homera. Mykeny to najsłynniejsza twierdza Hellady, od której nazwę wzięła cała kultura Achajów, to oni ok. 2000 lat p.n.e. rozpoczęli opanowywanie basenu Morza Egejskiego. Wszystko co tam zobaczymy jest starsze o tysiąc lat od innych zabytków takich jak Akropol, ruiny Koryntu czy Olimpii. To absolutnie kolebka naszej dzisiejszej europejskiej cywilizacji.

Z Myken udamy się do Nafplio, stolicy Argolidy i pierwszej stolicy niepodległego państwa greckiego w pierwszych latach po wyzwoleniu spod jarzma tureckiego. Navplion łączy przeszłość – z malowniczą zabudową z okresu weneckiego – z teraźniejszością w tak cudowny sposób, że potrafi oczarować nawet najwybredniejszego gościa. Każdy zakątek miasta jest ciekawy pod względem historycznym, szczególnie weneckie twierdze Palamidi, Bourtzi, czy Akronavplia ze szczątkami murów z czasów antycznych i bizantyjskich i znacznie więcej z zamków Franków i Wenecjan powstałych między XII a XV w.

Po opuszczeniu Nafplio skierujemy nasze kroki do Epidavros, najsłynniejszego sanktuarium Asklepiosa w świecie antycznym. Było to miejsce święte, do którego przybywali chorzy, by uzyskać we śnie wskazówki co do swojego leczenia. W kuracjach tych z pewnością ważną rolę odgrywała woda i kąpiele, spacery, gimnastyka, ale starożytni Grecy również w muzyce widzieli rodzaj terapii, a grecki teatr to w dużej mierze muzyka. Arystoteles pisał, że ludzie z problemami natury psychicznej mogą znaleźć ratunek czy ukojenie duszy w słuchaniu pewnego rodzaju muzyki, czy oglądaniu określonych przedstawień. Właśnie temu teatrowi, wybudowanemu u schyłku IV w. zawdzięcza dzisiejszą sławę Epidavros.

Ostatnim etapem naszej magicznej podróży będzie powrót do naszego punktu wyjściowego, do Aten.

Mamy nadzieję, że przekonaliśmy Państwa do naszej idei i gotowi jesteście, by wybrać się z nami w  jedyną i niepowtarzalną Magiczną Podróż po Argolidzie.